سوء مدیریت و بی تدبیری در حوزه گردشگری در این حد خودش هنر است

بنده تجربه زندگی در کشور مالزی را دارم. عمده GDP آ نها از حوزه صنعت
گردشگری است. مالزی ۲۷ میلیون نفر جمعیت دارد، اما سالانه پذیرای ۲۹
میلیون نفر توریست است. متاسفانه در ایران، هیچ برنامه جامع و مشخصی
برای ایجاد ظرفی تهای گردشگری و ترغیب سرمایه گذاران در صنعت
گردشگری وجود نداشته است مطلقاً به این ظرفیت بی بدیل تا امروز بهای لازم
داده نشده است.
متولی توسعه سواحل مکران، سازمان منطقه آزاد است و اکنون هفت ماه است
که منطقه آزاد چابهار، متولی ندارد. آن وقت چطور انتظار داریم مجموعه
منطقه آزاد که یکی از ماموریت هایش، توسعه بخش گردشگری است بتواند
شرایط را به نفع اقتصاد و مردم تغییر دهد.
وزارت گردشگری نشان داده توسعه گردشگری مخصوصاً در سواحل مکران جزو
برنام ههای عملیاتی آنها نیست، اما در حرف، سخن و شعار این موضوع برای
شان بسیار پررنگ است.
در واقع، چون عماً توسعه بخش گردشگری جزو رویکر دهای واقعی مدیران
کشور تاکنون نبوده، باید از خود آنها پرسید چرا وضعیت را به این نقطه
رساندند و چرا برای تغییر این موضوع، تاش خاصی صورت نمیدهند؟
واقعاً نمیدانم چرا مسئولان خودشان را از این ظرفیت بی بدیل محروم
میکنند. اگر یک نگاه سطحی به کشور ترکیه بیندازیم م یبینیم که در
دهه ۹۰ میادی چه شرایطی داشتند و اکنون چه شرایطی دارند. کاری که
آنها در حوزه جذب توریست کردند باعث شده اقتصادشان تا حد قابل
ملاحظ های نسبت به سه دهه گذشته متحول شود. گاهی فکر میکنم
این حجم بی تدبیری چگونه م یتواند ممکن باشد؟ اگر برخی مولفه ها را
کنار هم بگذاریم میفهمیم که این حد از همت آقایان در ضعف مدیریت،
نیازمند هنرمندی است.
بندر چابهار، تنها بندر اقیانوسی کشور است که ظرفی ت های بی بدیل
گردشگری دارد. توجه به این پتانسیل نه تنها باعث تحول در اقتصاد کشور
و معیشت مردم میشود، بلکه م یتواند تصویری مبتنی بر واقعی تهای
آن جامعه به دیگر نقاط کشور و جهان مخابره کند. یک مثال ساده،
وضعیت فرودگاه بی نالمللی چابهار است. با وجود اینکه فاینانس آن،
شرکتهای بین المللی بود و بار مالی آ ن چنانی برای کشور نداشت و البته
با توجه به جایگاه ویژه ژئواستراتژیکی و ظرفی ت های ترانزیتی آن منطقه
میتوانست گنج پنهانی که رهبر انقاب به آن اشاره کردند را شکوفا کند،
اما به دلیل اختاف با نیروی هوایی ارتش جمهوری اسامی ایران، کار
به درستی پیش نمیرود. بنده، آقای ضرغامی وزیر گردشگری کشور را
یک ظرفیت فرهنگی می‌دانم که سعی داشته نگاه متفاوتی را از خود ارائه
دهد، اما در عمل در حوزه توسعه گردشگری انتظاری که از ایشان داشتیم
مطلقاً برآورده نشده است.