از سرزمین مدارس کپری تا درخشش در بزرگترین ماراتن علمی کشور

به گزارش هاتف سیستان و بلوچستان،پهناورترین استان کشور، سرزمین مدارس کپری است؛ سرزمینی که مسئولان آن هرازگاهی نوید حذف مدارس کپری را می‌دهند، گاهی به استانداردسازی آن تأکید می‌کنند و گاهی می‌گویند «مدارس کپری یک واقعیت است که باید آن را پذیرفت».
در مدارس کپری، زمستان‌ها سردی هوا و بهار، گرمای هوا دانش‌آموزان را به زحمت می‌اندازد؛ دانش‌آموزانی که شوق علم‌آموزی در دل دارند و هر روز، به امید رسیدن روزهای خوب‌تر به انتظار می‌نشینند.
از قلب همین مدارس کپری، استعدادهایی رستن آغاز می‌کنند که ریشه در دل خاک این سرزمین کهن دارند و امسال، جوانان مستعد این سرزمین پهناور کهن، در بزرگترین ماراتن علمی کشور خوش درخشیدند.
عبدالله رئیسی، نوجوان اهل روستای محروم کله‌گان سراوان، یکی از این استعدادهای نهفته کویر است که توانست با اتکاء به پشتکار خودش، بر محرومیت‌ها غلبه کند و رتبه دوم کنکور سراسری در رشته علوم انسانی را کسب کند. گفت‌وگوی خبرنگار ایکنا با این نوجوان مستعد بلوچستانی را در ادامه می‌خوانید:
مدارس روستایی از امکانات حداقلی محروم است
رئیسی، نفر دوم کنکور سراسری در رشته علوم انسانی، با اشاره به کمبود امکانات آموزشی محل تحصیل بیان کرد: من اهل روستای کله‌گان (از توابع شهرستان سراوان) هستم و تا قبل از دبیرستان، در همین روستا درس می‌خواندم؛ امکانات آموزشی این روستا حداقلی بوده و اصلا خوب نیست، با این حال همه تلاشم را می‌کردم و هر سال دانش‌آموز ممتاز می‌شدم.
وی ادامه داد: برای دبیرستان، مجبور شدم به شهر بیایم و در دبیرستان نمونه تحصیل کنم؛ از شهر تا روستای ما ۱۱۰ کیلومتر فاصله بود و تنها هر دو هفته یک‌بار می‌توانستم به خانواده سر بزنم.
نفر دوم کنکور در رشته علوم انسانی اظهار کرد: در مدارس نمونه، به لطف خیّران، امکانات آموزشی بهتر است و معلم‌های این مدارس هم دلسوز دانش‌آموزان هستند و تمام تلاش خود را برای موفقیت ما می‌کنند.

هدفم تنها تحصیل و خدمت به مردم محروم روستایم است
وی با اشاره به اینکه مردم روستایش اغلب به کشاورزی اشتغال دارند، بیان کرد: من از خانواده‌ای کشاورز هستم و هشت خواهر و برادر دارم، با این حال هیچگاه پدرم مرا مجبور به کار نمی‌کرد.
رئیسی افزود: پدرم همیشه می‌گفت اولویت، درس خواندن تو است، با این‌حال هر زمانی که فرصت فراغتی پیدا می‌شد، به پدرم کمک می‌کردم.
وی بیان کرد: هیچگاه به شغل دیگری فکر نمی‌کردم، همیشه دوست داشتم معلم شوم تا به مردم محروم روستای خودم که از نظر امکانات آموزشی و تعداد افراد باسواد وضعیت خوبی ندارد، خدمت کنم.
نفر دوم کنکور در رشته علوم انسانی در پاسخ به این سؤال که اگر در کنکور قبول نمی‌شد چه کار می‌کرد؟ گفت: اگر امسال در کنکور قبول نمی‌شدم، می‌نشستم و برای سال بعد می‌خواندم تا بالاخره بتوانم معلم شوم، چون نیاز مردم روستای من است و از آنجایی که به زبان عربی علاقه داشتم، رشته معلمی زبان عربی را انتخاب کردم.
وی اظهار کرد: با اینکه پدرم کشاورز است، اما الحمدلله مشکل مالی نداریم و اگر می‌خواستم، می‌توانستم برای ادامه تحصیل به دانشگاه تهران هم بروم، اما چون بومی منطقه هستم فقط می‌توانستم دانشگاه فرهنگیان استان را انتخاب کنم.
عبدالله رئیسی در پایان از پدر و مادرش به‌دلیل حمایت‌هایشان و معلمان مدرسه‌اش به‌دلیل زحماتشان قدردانی کرد و از نوجوانان سیستانی و بلوچستانی خواست تا خود را باور کرده و با تلاش در عرصه‌های علمی، به استان خود خدمت کنند.