شپانی کِسّہ روچاں آرگی نئیں
اگاں گپّے دلءَ اِنت دارگی نئیں
منءَ روک روکءَ یکے چارگءَ اِنت
منءَ روک روکءَ یکے چارگی نئیں
وتی درداں بہ ماراں یا دلیگاں
وتی درد ھم منءَ را مارگی نئیں
وتی ھست اِنت زبانے بے زباناں
وتی جِندءَ گوں کِسّہ آرگی نئیں
دو گامءَ پَد دگہ نوکیں جھانے
دو گامءَ پیش ترارا نارَگی نئیں
پُراں زاناں کہ آؤرتگ ھَریدے
وتی گِس ھم منا ماندارگی نئیں
تو وارتگ رَد دوبر یکیں دمانءَ
ترا مھمؔد اے شھرءَ دارگی نئیں
محمد ارباب زادہ