از کپر تا کتاب

به گزارش هاتف ،با توجه به رتبه بندی های انجام شده ، استانهای ایلام ، خراسان شمالی ، هرمزگان و سیستان و بلوچستان نسبت به سایر استانها در سطح پایین تری از توسعه قرار دارند و کپر نشینی گونه ای از زندگی معشیعتی بخشی از مردم این استانها است. در قرن ۲۱ و دنیایی که رشد روز افزون خودش را از ساعت تا ثانیه تقلیل داده ، هنوز هم در گوشه و کنار این گیتی هستند افرادی که از پیش پا افتاده ترین امکانات هم برخوردار نیستند مردمی که آنچنان عزلت و نادیده شدن خو گرفته اند که حتی اعتراض به شرایط موجودشان را هم بلد نیستند . اوضاع معشیتی و بهداشتی اسفناک کپرنشینان سیستان و بلوچستان گروه ها و انجمن های خیر زیادی را به سوی خود کشانده است اما در این بین جای خالی کتاب و کتاب خوانی فعالان اجتماعی را به آنجا کشاند تا ظرف مدت یک هفته ۵ هزار و ۵۰۰ کتاب به بچه های این منطقه تزریق شود .
جمع آوری ۲۰ میلیون ظرف یک هفته
طرح امداد رسانی و خدمات دهی توسط یک سری از فعالان اجتماعی به منطقه مهرستان و دشتیاری که جزو محروم ترین مناطق ابران شناخته می شوند پایه ریزی شد. این گروه با استفاده از شعار سازمان ملل متحد (UN ) مبنی بر اینکه « آموزش کوتاه ترین راه کاهش فقز است » با اتکا به مباحث آموزشی و تزریق کتاب به این منطقه فعالیت خودش را آغاز کرد. آنها این کار را با تعریف کردن پروژه در سایت «دونیت» آغاز کزدند و با وجود اینکه پیش بینی آنها برای جمع آوری کمک های مردمی مبلغ ۱۲ میلیون تومان ظرف مدت یک ماه بود اما با استقبال و اعتماد مردم به این طرح مبلغ ۲۰ میلیون تومان ظرف مدت ۶ روز جمع آوری شد و خیلی زودتر از آنچه تصور می شد استارت کار زده شد.
با کتاب می توان جور دیگری به زندگی نگاه کرد
گلاره جباری فعال اجتماعی و یکی از اعضای طرح از کپر تا کتاب در رابطه با لزوم اهدای کتاب و مباحث آموزشی در این مناطق می گوید: « باید عموم جامعه تصورشان این باشد که در این شرایط کتاب دردی از مردم این منطقه دوا نمیکند اما بچه هایی که در آن مناطق نه تلویزیون دارند و نه هیچ ارتباطی با دنیای بیرون ، شاید تنها با کتاب و کتاب خوانی دنیای جدیدی برایشان باز شود و هدف هایشان بزرگ تر شود . آنها باید بدانند زندگی فقط در کپر یا یک سری آرزوهای کوچک و دم دستی تیست . در آنجا حتی اگر از بچه ها بپرسید می خواهند چه کاره شوند ۹۰ درصد بچه ها می گویند می خواهند معلم شوند چون هیچ شغل دیگری به جز معلمی را در اطراف خود ندیده اند و یا بیشتر پسرها گمان می کنند بهترین راه پول در آوردن راه خلاف و کار قاچاق است. عوض کردن تصور این کودکان تنها با دادن آگاهی به آنها امکان پذیر است. به طور کلی فقر فرهنگی به جز فقر مالی نقطه قابل توجه در این منطقه است . اگر بتوانیم فقر فرهنگی را کاهش دهیم باعث می شود حداقل نسل آینده این افراد و نسل دانش آموزان جور دیگری به زندگی نگاه کنند و سطح زندگی خودشان را بهبود بخشند.
مردمی در سیاره دیگر
عدم آگاهی مردم این منطقه به حق و حقوقشان باعث شده حتی حق اعتراضی نسبت به شرایط موجود برای خودشان قائل نباشند. با توجه به دیده ها و شنیده ها از حال و اوضاع آن مناطق گفته می شود آنها دقیقاً از ایام نوروز به این طرف با معضل بزرگ بی آبی رو به رو هستند ولی هیچ کس این را نمی داند. حداقل اتفاقی که در مورد بی آبی در مناطق دیگر ایران می افتد این است که مردم از آن مطلغ می شوند و در اخبار شنیده می شود اما از این بی آبی و این همه معضلاتی که مردم سیستان و بلوچستان و به خصوص کپر نشین ها با آن دست و پنچه نرم می کنند کسی با خبر نیست. این مردم نه تنها دیده نمی شوند بلکه حتی خودشان این دید را ندارند که باید صدایشان را بلندتر کنند و مشکلاتشان را فریاد بزنند . آنها حتی خودشان هم باورشان شده که گویی در یک کره دیگر زندگی می کنند که فرسنگ ها با زندگی شهری و امکانات امروزی انسان های کنونی فاصله دارند.
حرکت از روستاهای مهرستان به منطقه فوق ضعیف دشتیاری
گلاره جباری که نزدیک بچه ها ی این مناطق و مشکلات آنها در ارتباط بوده در رابطه با وضعیت خواندن و نوشتن و ارتباط بچه ها با کتاب می گوید : « معضل دیگری که ما در حین انجام رساندن کتاب به این مناطق با آن روبرو شدیم ضعف شدید بچه ها در خواندن و نوشتن و در ادامه ضعیف بودن وضعیت آموزشی معلمان در آن مناطقه بود . ما با ارتباط گرفتن با انجمن « حامی » ( حمایت از فضای آموزشی و فرهنگی ) که تجربه ۱۶ سال فغالیت در این مناطق را دارد توانستیم کتابهایی کارشناسی شده و مناسب برای رنج سنی و علایق کودکان آن منطقه پیدا کنیم که با سطح سواد و نیازهای آنها فاصله چندانی نداشته باشد و همینطور با برگزاری دوره های آموزشی منسجم برای معلمان سغی در بهبود نظام آموزشی این مناطق داریم.»