مھتوئی نوّلیں جنکءَ لج نہ کنت کہ لوگءِ تہا گاڑیءِ چلائینگءَ بوتگ، سہبی من بالو پُشتِک یے رندا راہ داتگ ات، گشی اماں گرانگل وتی لوگءِ تہا گاڑیءِ چلائینگءَ بوتگ، منا کہ دیستگ یے گڈا سک پشلءُ ملامتیءَ پوڈیےءَ چو آپءَ کپتگ.
-بلّے ترا چے،اے وَچشیں جرم یے نہ اِنت؟
-بلئے چو ہم شر نہ اِنت کہ یک مزنءُ رُستگیں بلوچی جنک یے وتارا چو سُبک بہ کنت، ھیرہرکس وادءَ وارت ھوشام یے وتارا گیپت.
-ترا چون اِنت جن ئے تو پہ گرانلءَ ہُشتری کینگ یے رودینتگ؟
-ہُشتری کینگءِ گپ نہ اِنت آئیءَ را بلوچی نام یے پِر اِنت، پنجاپی ءُدگہ قوم یے وَ نہ اِنت کہ چُش کنت.
-ہُہوں ہُہں،ہُوں.
-نہ گرستگ اَنت،بیا چیا مزنیں شاکارگ یے جنگءَ ئے؟
-مئی ما!چے گپ ایت کہ توءُ پت مان گیشتگ ئے؟
-بِل ابّا!ایشیءَ سرئِے بروبر نہ اِنت.
-ہئو!شریں گپ وَ ہرکسءَ توریت،من کہ حقءِ گپءَ جناں،کجا منی سر بروبر بیت.
-اماں!زانا گپ ءِ جند چے اِنت؟
-گپ ایش اِنت کہ تئی دشتار بنامیء سیاہءَ لوگءِ تہا گاڑی چلائینگءَ بوتگ،اے نوں پہ ما نام یے،منا وَ اے جنک چونائی ءَچُنڈیے نانءَ دوست نہ بیت،سکیں ہیتل یے،نوں کہ چشیں کردگار کنت وَ چِد ءُ گیشتر،توءُ پِتءَ مِر بستگ کہ وائے ماءُ وائے گرانُک، چار پیسہ یے است اِنت،اگں ناں منی گہار زتک دیدگ یے، دیدگ، چہ مہلبءَ آئیءِ چے شرتر اِنت، مہلبءِ نندگءُ پاد آھگاں بچار کہ جہان یے کاراَنت.
-بِچا،شاری!منی برازتکءِ نامءَ پہ بدی نہ گرئے کہ من تو سک ہڑاں.
-ترا وَ وکتاں منی گپانی تب نہ بوتگ نوں وَ گنتر،تئی گینءَ منی گپ گُوءِ بوءَ کن اَنت.
-اماں!گاڑیءِ چلائینگ عیب یے وَ نہ اِنت.
-من زانا کدی گشتگ کہ عیب یے،من گشیں اے بازارءِ مردم مارا نامءُ دپ کن اَنت.
-بازارءِ مردمانی چنتمی؟
-منا گوں ناں بازارءَ کار اِنتءُ ناں گوں شمئے کاراں،من وتیءَ گشاں،تئی سورءِ بٹ منء شاریءِ لاپءَ نہ رواَنت،منا حرام اَنت.
-اماں!حلاریں چیز حرام بوت نہ کنت.
-بوت کنت یا نہ کنت من یے نہ وراں!اے ناں گُدے دوچیت،ناں دگہ کارے کنت،نَہءُ دریے،بس!سجئیں روچءَنشتگ موبائلءَ گڈی کنگءَ اِنت.
-اماں!ترا جست یے کناں تو کسانیءَ پتءِ حرءَ سوار بوتگ ئے یا آئیءَ را مہار کتگ ،اگں ناں؟
-ہُوں،ناں!وتی چُکءِ جستءِ پسہءَ بدئے،ہاہاہاہہہ،ہئو منا شریءَ یات اِنت چِلی ئیں گشان یے سرئے بوتگ.
-وتی سڑاتگیں کلاہءُ سستہ بندیں باٹاآں چہ بیہال ئے زانا؟کہ منا گش ئے
-شراِنت گڈا آزمانگءِ سواری حرءُ ہُشتر بوتگ اَنتءُ شما آہانءَ نہ ایوکءَ سوار بوتگ ئےبلکن آہانی مہار اوں شمئے دستاں بوتگ اَنت پہ شما عیبءُ جرم نہ بوتگ۔نوں کہ دنیا بدل بوتگ ایشانی جاگہ سائیکل،گاڑیءُ جہازاں گپتگ ماناہمایک اِنت آ اوں سواری بوتگ اَنتءُ اے اوں سواری اَنت،بس!پرک ایش انت کہ شکل ءُ دروشم بدل بوتگ اَنت ہشتر،حرءُ اسپءِ مہار نوں سائیکلءِ کانٹ ،گاڑیءِ اسٹئیرنگءُ جہازءِ کنٹرول سسٹمءَ بدل بوتگ اَنت.
-جن ئے گوشدارچُکءِ گپاں.
-منا بیزارءُ بری اِنت،چُک کہ اے بہ بیت من آباداں شالا جن ئے ماہو!منی کلنڈیں عینکءَ بیار کہ تئی پشکءِ پشت کپتگیں چاریں تِرْکاں جناں.
-اماں!تو زہر مہ گر دلءَ مہ کن شما اے دیوالءُ کُڈکءَ چہ ڈنّءَ در بیا ات ءُ بہ چاراِت کہ دنیا چنچو بدل بوتگ عربانی ملکاں بلوچانی جنین چُک جہاز بال دئیگءَ اَنت کس ہچ اِش نہ گشیتءُ شما اِت کہ انچکیں گپ یے ءَ انچو دراج کش دئے ات کہ سرئے اداءُ سریے کوشءکُورّوءَ.
-دورءَ سیہ رُو،منا بگلءَ مہ کن،من تئی مات نیاں،تو منی گپ نہ زرتگ.
-مئی پِہ بلّے ،انوں جُسک ءَ جتگ،ساھتےءَ پد وت سرد بیت.