هاتف سیستان و بلوچستان،
مَن کَدی سَرداری ءُ مِیتّاپ ءُ کِیلّگ بور ءُ لشکر لوٹ اِتگ
مَن کدی مُروارد ءُ تَنگہ هزِینہ مال ءُ گوهر لوٹ اِتگ
یَک نہ پَسّند ءُ دیار سُوچیں لِوارے آتک دْرهبات ءَ منی
من وتی جند ءِ تک ساهیں تَگِردیں کُلّ ءُ کاپَر لوٹ اِتگ
رُمب اِتگ پُرکِینَگ ءُ کَستیں پَمن یَک گُنگدامیں لشکرے
من چہ زُوراکاں راج ءِ زِهتگِیں گالانی دَپتر لوٹ اِتگ
زِندگِیں تاواں بِلوٹاں هم نہ دَنت تُرس ءَ کہ پَمّن سُوتّ بنت
پہ نہ تاهیریں دل ءِ پِردارَگ ءَ من آس ءُ اَنگر لوٹ اِتگ
وَژدِلِیاں زِندمانی ءِ من ءَ نیست اِنت گِلَگ دُوری کَن اِت
مَرگ هم بَهت ءَ هَزینتگ نَئیت من روچے دو سَد بَر لوٹ اِتگ
من میاریگان ءُ رَد واراں تئ پَهِلوں بہ کن بانُک کہ من
نا بِزانتی واهگ ءِ بے آسریں کارانی آسَر لوٹ اِتگ
چو دو شاهِیں تِیر ءَ مان آتکگ دل ءَ تْرانَگ تئ هانُل منی
بْیا سَید من رَنج ءُ اَندوهانی اَنگر گْوارِیں جَمبَر لوٹ اِتگ