تعارف نامتعارف و بیش از اندازه نه تنها جایز نیست بلکه مضر و دارای پیامدهای منفی نیز هست. طرف مقابل تشریف می برد میهمانی و در جای نامناسب می نشیند. صاحب خانه حالا هر چه به او می گوید آقا/خانم بفرمایید اینجا بنشینید بهتر است. اما میهمان می گوید نه جای من خوب خوب است، خواهش می کنم تعارف نکنید، بخدا راحتم!
در صورتیکه بیچاره صاحب خانه اصلا تعارف نمی کند و به هیچ وجه از جایی که او نشسته است راحت نیست! خب چکار کند وقتی میهمان درکی از آداب اجتماعی ندارد!
یا مثلا حتما تا حالا به تعارفات جلوی در ورودی منزل و … توجه کردید که هیچ کس حاضر نمی شود به عنوان نفر اول وارد شود. هر یک از افراد از اینکه بخواهد به عنوان نفر اول از در عبور کند کلی تعارف می کند و در نهایت خودش را به عقب می کشد و سعی می کند بقیه را به سمت در حل بدهد تا آنان اول تشریف ببرند! حالا یکی نفهمد فکر می کند اینها چقدر عاشق سینه چاک همدیگرند.
اصلا این دست آدمها گمان می کنند کل احترام گذاشتن به یکدیگر، خلاصه می شود به همین تعارفات جلوی در! در حالی که چنین تعارفات مفرط گونه ای نه تنها نشانه احترام به همنوع نیست بلکه هنوز زمان بر و اعصاب خرد کن هستند.
خوب است که تعارفات متعارف و در چارچوب اعتدال باشند تا به وسیله چنین تشریفاتی که بیشتر در موقعیت جلوی در ورودی منازل و مکانهای عمومی اجرا می شوند زمینه ای برای فرسایش روح و روان انسان ها حتی در حد یک تعارف، مهیا نشود و آدمها، به گونه ای عاری از اغراق و غلو و تظاهر، به همدیگر احترام بگذارند و از بودن کنار همدیگر به معنای واقعی کلمه احساس خرسندی بکنند.